کۀ شل دي څۀ پرې نو چې په خپو دي" 'شل " ملګري

  

 غزل                      

 (سيد صابرشاه صابر)              

زما   نه   مخ    اړوي     اوس     د     محفل     ملکري
غريبۍ    ستا    د    لاسه    پردي    شوۀ   خپل  ملګري

د پتيسو   په   چور   کښې  ,   د    پتاسو   تالان    کښې
نن    راته      ډېر    ښکارېږي    بدل     بدل     ملګري

اوس    به    يې    چرته    چرته  ګورمه , وخت بدل شو
د    غور   ګل     ملګري     او    د     غوبل     ملګري

د يو اشنا نه زار شم خو چې پښتون  وي   ,    نر    وي
او   بې   پښتو   دے ورک شي , کۀ دے وي سل ملکري

کۀ    زۀ   يې   هېر کړم  خېر  دے , خو مانه نۀ هېرېږي
د    خپل    الفت   د " لغمان"   او   د   "کابل"  ملګري

وخته   په    سخته    کښې   دے  صابرشاه ټولو  پريخو
کۀ شل دي څۀ پرې نو چې په خپو  دي " 'شل " ملګري