يوموټې دخپل زړګي ايرې راسره پاتې دي

qalamkar1 January 30, 2018 پشتو شاعری

غزل
(اشنا باجوړے)

څو د وخت په اور سوې نغمې راسره پاتې دي
يو موټې د خپل زړګي ايرې راسره پاتې دي

مرم کۀ پاتې کيږم ستا په لورې به قدم اخلم
خپلې غرونه غرونه حوصلې راسره پاتې دي

يو دې د مشکڼو رومال بله د غمو ګوتمه
څو دې د بنګړو ماتې شيشې راسره پاتې دي

وړے مې نظر ستا د ښائست شوخو رنګونو دے
سترګې دوه حېرانې ائينې راسره پاتې دي

تاسو د اشنا نه لږه دا پښتنه هم اوکړۍ
داسې اخر څۀ ئې د کينې راسره پاتې دي

No comments

Subscribe to: Post Comments ( Atom )